Neogotycki pałac z połowy XIX w., murowany z cegły i kamienia,
otynkowany, wzniesiony na planie prostokąta, z licznymi ryzalitami i
dwiema wieżami. Budynek podpiwniczony, dwukondygnacjowy, nakryty
wysokimi, wielospadowymi dachami z lukarnami. Fasada rozczłonkowana
trzema ryzalitami, z asymetrycznie umieszczonym głównym wejściem i
trzykondygnacjową okrągłą wieżą. W narożniku północno-wschodnim masywna
czworoboczna wieża, prawdziwa dominanta obiektu. Elewacja o skromnej
dekoracji architektonicznej, ożywione blankami, szczytami oraz gzymsami
nadokiennymi.
Od 1888 r. dobra sulisławskie należały do rodziny von Schaffgotsch z
Kopic, a od 1919 do 1945 r. do rodu von Francken-Sierstopff. Po drugiej
wojnie światowej majątek upaństwowiono, a częste zmiany właścicieli
doprowadziły pałac w Sulisławiu do ruiny. W 1978 r. zdewastowany zabytek
przejęło Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i przeprowadziło generalny
remont, po którym w budynku otwarto sanatorium podlegające Komendzie
Wojewódzkiej Milicji w Opolu. Po przeobrażeniach ustrojowych z 1989 r.
pałac znalazł się w rękach prywatnych.
Pałac w Sulisławiu otacza park krajobrazowy o powierzchni 3,9 ha. Na
zachód od rezydencji znajdują się budynki dawnego folwarku. Pałac jest
własnością prywatną, teren jest ogrodzony, wstęp do parku w godz. 12-17.
Zabytek dość dobrze widać z głównej drogi, zwłaszcza zimą.
DAWNIEJ
0 Komentarzy